Girne Amerikan Üniversitesi (GAÜ)  Tıp Fakültesi Dekan Vekili Prof. Dr. Ali Ünyayar, öğrencilerin ruh sağlığının, okul destekleri ve hizmetleri yoluyla geliştirilmesi hakkında bilgi verdi.

Prof. Dr. Ali Ünyayar; “Şuanda okullar kademeli olarak yüz yüze eğitime başlamış olsa da, bir çok öğrenci için bu süreç hala online olarak devam etmektedir. Okullar öğrencilerin; arkadaşları, öğretmenleri ve diğer personelden duygusal ve psikolojik destek almaları için önemli bir mekandır. Okulların uzun süre kapalı kalması, bazı öğrencilerin önemli arkadaşlıklardan ve diğer ilgili eğitimci desteğinden soyutlanmış hissetmelerine neden olabilir. Okullar ayrıca, okul dışında bu hizmetlere erişimi olmayan çocuklara kritik psikolojik, zihinsel ve davranışsal sağlık (örneğin, psikolojik danışmanlık, zihinsel ve davranışsal değerlendirme) hizmetleri de sağlar. Okulların kapatılması bu hizmetlerin kullanılabilirliğini sınırlamıştır.  COVID-19 Pandemisinde uygulanan izolasyon ve belirsizlik, önemli sosyal destek kaynaklarını ortadan kaldırırken, umutsuzluk ve kaygı duygularını ortaya çıkardı.“

Prof. Dr. Ali Ünyayar;  “Öğrencilerin okulda oldukları süre içerisinde sahip oldukları günlük rutinlerinden uzaklaşmaları, anksiyete ve depresyon gibi sorunlarının artışına sebep olabilir. Öğrencilerin, okul hayatlarında; teneffüs ve beden eğitimi gibi aktivite zamanlarına sahip olmaları, kaygı ve üzüntü duygularını iyileştirmeye yardımcı olabilir. Yüz yüze eğitimde ise, bu fiziksel aktivitelerde; sosyal mesafe ve öğrenciler arasındaki yakın teması azaltmak için güvenli ve destekleyici bir ortam sağlanması gerekmektedir.”

“Okullarda verilen özel hizmetlerin sürekliliği, öğrenci başarısı için oldukça önemlidir. Okulda öğretmenleri gözetiminde olmayan öğrenciler, okul dışındaki süreçte daha büyük risk altındadır. Yüz yüze eğitimlerde ise, öğretmenleri tarafından verilecek sağlık ve sosyal mesafe kuralları gibi eğitimler sayesinde öğrenciler, alacakları eğitimin yanında sağlıklı kalmayı da öğrenebileceklerdir. Yüz yüze eğitime ara verildiği dönemde, öğrenciler bu hizmetlerin çoğuna sınırlı erişim ile sahipti. Bu da eğitim ve sağlık arasındaki açıklığı, potansiyel olarak genişletiyordu.”